eten als een dame is andere koek

Met de pink omhoog, benen over elkaar heen, geen ellebogen op de tafel en met nog duizenden andere regels, eet je als een échte dame. 

In onze hedendaagse maatschappij wordt geacht dat men fatsoenlijk eet. En dat we niet meer uitgaan van het eten met de hand en kluiven van het bot. Dit is in mijn beleving wel anders. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik geen nette eter ben, maar tijdens mijn maaltijden vind je wel mijn ellebogen op de tafel.

Je zou volgens 'de regels' een nuchtere blik in de ogen moeten hebben met af een toe een subtiele glimlach. Maar in mijn wereld is de glimlach niet zo subtiel en kun je geen nuchterheid in mijn ogen vinden. Je kunt je eerder zoiets als dit voorstellen;

Als het eten dan eenmaal opgediend is, dient men zich in te houden en eerst de gasten te laten opscheppen. Dat puntje van het de gasten op laten scheppen ben ik het niet geheel mee eens. Ik schep altijd voor de gasten op, niet uit beleefdheid, maar zodat ik zelf sneller mijn eten heb. 

Hier stop ik, als ik aan het echte 'etens-deel' begin ga je je allemaal waanbeelden voorhouden over mijn eetgedrag. En ga je nog denken dat ik absoluut geen manieren heb, integendeel, maar de hele maaltijd met mijn pink omhoog zitten veroorzaakt toch wat kramp.