donderdag 22 januari 2015

we zijn er nog

'Greet die jeugd van tegenwoordig met hun asociale gedrag in het openbare vervoer en hun constante aanwezigheid op sociale media... diepe zucht hè Greet?'

Het leven is een illusie en soms is het inderdaad allemaal niet eerlijk. Dan is het makkelijk om mensen de schuld te geven want jezelf de schuld geven da's natuurlijk geen optie. Nou zijn er allemaal groepen mensen de schuld ergens van. Maar nu is er een groep die wel heel vaak over een kam wordt gescheerd, en dan heeft het niet eens wat te maken met afkomst, religie of kleur. Ja mijn beste dames en heren en de rest, wij generatie jongeren worden wel heel vaak achterdochtig aangekeken.

Misschien ligt het volledig aan mijn eigen gedrag maar voor zover ik weet ben ik best normaal. Beeld je even in; Je staat in de rij en dat jij daar staat maakt de wat oudere mevrouw achter je niet helemaal blij. Ze besluit je maar even een mooie preek te geven over hoe jongeren altijd in de weg staan en dat wij jeugd van tegenwoordig eigenlijk alleen maar bezig zijn met onszelf.
Ja.. de mooie zin 'jeugd van tegenwoordig' wordt nog echt gebruikt!

Maar goed, wij jeugd van tegenwoordig, wij zijn niet zo asociaal en telefoon-gericht als dat altijd maar gedacht wordt. Natuurlijk zijn wij vaak bezig met het checken van de nieuwste updates maar zo zitten we nou eenmaal in elkaar. Als dat het ergste is waar deze generatie last van gaat krijgen, dan zou ik daar zeker voor tekenen.

Maar ik weet dat ik voor velen en mezelf spreek als we nog steeds opstaan voor oudere mensen of mensen met handicap in het openbaar vervoer. We nog steeds dat pakje pannenkoekenmix pakken van de bovenste plank in de supermarkt voor onze voorgaande generaties. En dat we bovenal ook nog graag opkijken van onze telefoon.

Dus hierbij mijn ode aan de mensen uit mijn generatie die eigenlijk gewoon zoals altijd zijn, keep on die jeugd van tegenwoordig te zijn!






vrijdag 25 juli 2014

idyllisch kindergemormel

I'm Gonna Make A Change,
For Once In My Life
It's Gonna Feel Real Good,
Gonna Make A Difference
Gonna Make It Right . . .

Voila, terug van weggeweest, daar ben ik weer. I'll be back, maar deze keer met meer levenservaring en nog meer prachtige verhalen!
Vandaag kijk ik terug naar de lieve kleine onwetende Gheeta, vandaag ga ik terug naar de 5-jaar oude (mini)Gheeta.

Tijdens het dragen van mijn roze prinsessenjurken en het berijden van mijn houten paarden had ik ook nog wat andere ambities in het 5-jarige bestaan. Nouja, eigenlijk had ik maar 1 grote passie, en die passie zou ik zo kunnen gebruiken in mijn niet bestaande missverkiezing wedstrijden; Ik wilde de wereld verbeteren.
Ik zou een dokter worden midden in de bermudadriehoek, ik had grootse plannen om al mijn 'etensrestjes' naar de kinderen in Afrika te sturen via enveloppen en ik zou ervoor zorgen dat alle slechte mensen blij waren en dat er niets dan vrede zou zijn in deze wereld.

Maar helaas, mini-gheeta ik heb je teleurgesteld. Ik word geen dokter en de bermudadriehoek is nog niet toegankelijk voor mensen zoals ik. M'n etensrestjes werden weggegooid en de slechte mensen zijn er nog steeds. 
Niets meer of minder, helaas pindakaas.

Klinkt natuurlijk heel prachtig zo'n idyllische kinderdroom om de wereld te verbeteren, maar tijdens mijn douche-routine (de beste ideeën ontstaan in de douche) bedacht ik me dat het verbeteren van de wereld niet eens zo gek zou zijn. Natuurlijk kan ik geen eten in enveloppen naar Afrika sturen of alle slechte mensen blij maken, maar zoals Michael Jackson zei; 'If you wanna make the world a better place, take a look at yourself and then make a change.'

De wereld gaat niet veranderen door mijn (nu idyllisch tiener-) gemompel, maar ik vind deze note-to-myself best goed, en wie weet zijn er meer mensen die mijn uiteenlopende ideeën aanhangen en nu denken; JA IK WORD DE NIEUWE MEGA MINDY, EN IK GA DE WERELD VERBETEREN!
Ze zeggen niet voor niets, niet geschoten is altijd mis. 

Dus beste lezers en andere mensen, keep on verbeteren van de wereld!

Ps. Geef me jullie tips beste mensen, hoe ga ik de wereld verbeteren?




maandag 28 april 2014

ZEBRA tassen

' Oh mijn goede god, help mij deze koopwoede te verslaan.'

Ik denk dat ik namens vele vrouwen spreek als ik zeg dat ik een koopverslaving heb. Ik koop graag afgeprijsde dingen, roze kledingstukken, schoenen, accessoires en ook tassen! Daar is natuurlijk helemaal niets mis mee, ik help de economie, ik help mezelf, dat is dus een pure win-win situatie, beter kan het dus eigenlijk niet. 
De echte winkel-feeling krijgen wij vrouwen als we met onze kledingsdorstige lichamen door de winkels struinen op zoek naar dat ene fantastische item. En wanneer we dat dan gevonden hebben schreeuwen we het liefst de hele winkel door 'HOERA IK HEB DE PER-FECTE JEANS!', en dat iedereen dan gaat klappen en juichen omdat jij die onwijs toffe broek hebt gescoord. Zo gaat het helaas niet, maar van binnen voelt het gelukkig wel zo. 

Een iets minder winkel-feeling (het is nog steeds leuk natuurlijk) krijgen wij wezens vol met hormonen als we dingen kopen op het internet. Dingen kopen is al iets goeds, en als we dat op onze luie gemakkie kunnen doen met onze lelijke joggingbroek en bananentrui, zijn wij vrouwen de rest van de week tevreden. 

Nu heb ik voor de vrouwelijke lezers, (natuurlijk ook voor de mannelijke, we leven immers in een vrijheid van mening samenleving!), iets vets. Misschien ben jij wel de ultieme GTST fan (ik niet, don't blame me) en heb je altijd al de mooie tassen van de vrouwelijke hoofdrolspelers bewonderd. Of heb je net als ik een koopverslaving en koop je gewoon graag dingen onder het yolo-motto. Als je jezelf in een van deze dingen herkent, ga dan even naar de site www.lisaproducts.nl ! Hier vind je die echte kekke ZEBRA tassen! 


Dit zijn er een paar, natuurlijk heb je nog meer vette soorten, kleuren, maten tassen! Vanaf 22,95 koop je zo'n toffe tas, en voor diezelfde prijs kun je de show stelen met jou ultieme tas-swag!  

Nou tot ziens weer mijn beste koopverslaafde, tassenliefhebbende en ademende  bloglezers, koop zo'n kekke tas en keep on buying!


zondag 30 maart 2014

rollercoaster selfies

'wiehoeewiehoewajoooowwaaaaaaaaajeeaaaa'

Vandaag was ik in de efteling, een gezellige en vrolijke bedoeling. Carnaval festival overleefd, een 'spetterende' (kuch) watershow gezien, achtbaantjes gepakt en 200 km gereden. Hoogtepunt van mijn uitje: de foto's die worden gemaakt terwijl je van je attractie zit te genieten. Nou was het zo dat ik me vooral vermaakte met het uitlachen van mensen die debiel op de foto's stonden, nou hou ik sowieso al van mensen uitlachen dus dit was een mooie dag voor mij! 

Maar naast al die fantastisch lelijke achtbaanfoto's zaten ook wel een paar originele mensen die hun 'attractie-foto' net wat specialer maakten dan de rest.
Ik hou me graag aan de regels en overtreed de wetten van de Efteling dan ook niet, jammer maar helaas ik heb geen foto's van deze mooie mensen die ik vandaag gespot heb... Daarom heb ik als tegoed een paar foto's die hopelijk je dag weer goed gaan maken! Lach deze mensen maar uit, doe wat ideeën op voor jou achtbaanrit en keep on lelijke-achtbaan-selfies-maken!

Dit vind ik nou nog eens een originele versiertruc. Lekker direct, je weet meteen waar je aan toe bent. Hoppaaa! 






Eigenlijk is deze gewoon ronduit smerig. Het spijt me maar ik moest hem delen. Wel heel erg origineel!












Deze had 'HET' gewoon. 
 Ik houd nog het meeste van de mensen waarbij je de angst heerlijk duidelijk in hun ogen ziet. Bedankt mevrouw voor het grootbrengen van dit angstige meisje!


Origineel, en respect voor de gozer die zijn arm zo kan houden met die extreme G krachten!

Ik heb echt een grondige haat aan monopolie maar ik denk dat ik het op deze manier best zou willen spelen!


Geniaal, gewoon alleen fijn om naar te kijken!












Simpel, effectief en weer eens wat anders! Bedankt heren voor het maken van deze interessante foto. 











Als laatste deze, dikke mannen zijn gewoon grappig, meer niet.

zaterdag 29 maart 2014

levenswijsheid: yolo

'Ja, greetje das toch leuk voor later om te bewaren?' zei Lonneke met haar Amsterdamse accent.'

Ik was weer mijn leven aan het verspillen op de felberoemde site : 9gag.com. Netzoals als ieder (ab)normaal persoon van mijn leeftijd vind je daar je wijsheden en dagelijkse grinnik-momentjes. Normaal kom ik niet veel verder dan de schattige beesten plaatjes en de stomme memes die ik al 300 keer heb gezien, maar op deze mooie zonnige vroege ochtend kwam ik deze tegen:


Het is niet zo dat ik meteen dacht van : 'oja, nu is ALLES zo duidelijk' maar ik zag er toch wel een soort wijsheid in. 
Ik denk dat ik voor de gehele bevolking kan spreken als ik zeg dat men foto's opslaat die hij of zij leuk vind. Of gewoon foto's maakt van dat ene 'speciale moment' (of gewoon een leuke selfie natuurlijk). 
Mijn punt is nu: waarom doen wij rare wezens dit eigenlijk? Zodat we later als we 82 zijn en in onze bejaardenflat zitten nog even door deze foto's kunnen bladeren? Ik denk het niet. 

Maar waarom doen we het dan wel?
Na een diepe zoektocht op Google en een aantal levensideeën van mensen verder kwam ik dit tegen als meester-antwoord: Een prachtig voorbeeld van dingen die je jezelf niet hoeft af te vragen.

En wie je ook bent, beste member op een of ander forum, ik deel je wijsheid. 
Natuurlijk was het hele idee van de blogpost niet om je duidelijk te maken waarom je foto's maakt en opslaat (oké dat was het eerst wel, maar ik verander graag, ik heb een chaotisch brein enzo), maar dat wij als mensen over alles en nog wat kunnen peinzen. Dat wij ons druk maken om dingen waar we ons niet eens druk om hoeven maken. Dat we dingen willen verklaren die we niet kunnen. Wat zijn wij toch heerlijke gecompliceerde en fijne wezens.

Neem maar van mij aan; je hoeft niet voor alles een reden te hebben. Dat zorgt er gelijk ook voor dat je al gecompliceerde leven ietsjes rustiger wordt (bedank me later). Lijkt wel of ik het hele 'yolo-motto' in mijn blog aanprijs. Stiekem is dat ook gewoon zo, fijne dag en keep on yolo-ing! 



dinsdag 25 februari 2014

selfish bastards

' ikke, ikke, ikke en de rest kan stikken'.

Selfish bastards. Volgens Google translate een vertaling van egoïstische klootzakken, volgens mij een pikant feitje over iedereen die op deze planeet rondloopt.
Meestal ga ik niet zo diep met mijn blogs en ook deze keer zal het niet extreem diep gaan, dus vrees niet mijn beste mensen, maar deze keer vond ik het tijd dat ik iets dieper op de mens inging, een beetje kijken naar wat voor vreemde mensen we nou dagelijks tegen komen.

Voor deze keer; de selfish bastards. In mijn ogen de mensen die alleen maar aan zichzelf denken en het dan ook het liefst de gehele dag over zichzelf praten. En als het dan nog niet erger kan, ben ik hier om te zeggen dat jij er ook zo eentje bent. Zo'n vuile jaloerse verschrikkelijke egoïstische persoon. Gelukkig ben ik dan ook wel weer zo om je een handige uitleg hierbij te geven.

Wij mensen houden van onszelf (natuurlijk met wat uitzonderingen hier en daar) en dat is helemaal niet verkeerd, wat zelfliefde kan juist helemaal geen kwaad! En daarom ben ik er om te zeggen dat we van onze egoïstische-ik moeten houden! We vinden onszelf nou eenmaal interessant (tenzij we pikante roddels van onze maten kunnen horen) en daar kunnen we helemaal niets aan doen, de kunst is om het niet te veel te laten blijken. En dat is hetgeen waar velen nog al moeite mee hebben. Dus misschien heb ik er met deze blog weer een paar prachtige selfish bastards mee geschapen, of juist helemaal niet. Doe er wat mee en denk er is fijn over na! Het moraal van dit verhaal is er niet, maar keep on selfishing!




vrijdag 14 februari 2014

Leonid Rogozov

'Jezelf opereren in tijden van crisis, makkelijk en goedkoop.'

Het zal je maar gebeuren, je bent lekker aan het genieten van je expeditie in een ver vreemd land en opeens krijg je enorme pijn en voel je je niet goed. Het overkwam Leonid Rogozov, hij stelde een conclusie; hij moest geopereerd worden. Deze superheld redde zichzelf door een spoedoperatie uit te voeren, OP ZICHZELF.

Dat was dat en Leonid Rogozov redde zichzelf en hij ging tegen het principe in dat je jezelf niet kun opereren. Maar wat zou jij doen in zo'n situatie? Natuurlijk was Leonid een chirurg en had hij dus alle vaardigheden die nodig waren, maar verplaats jezelf even in deze man.

De angst die je moet overwinnen om jezelf even 'open te snijden' moet heel erg groot zijn. Ik denk dat ik waarschijnlijk al zou bezwijken bij alleen het idee en heb dan ook een grote portie respect voor deze man.

Dat bewijst ook maar weer dat sommige dingen gewoon echt niet onmogelijk zijn. Dat je dingen niet kunt of dat je er geen tijd voor hebt is dus maar een stomme smoes. Beste lezers en vrienden, stop met je smoesjes!